ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ!

Γράφει η Χριστίνα Σεμίδαλις*

• Αποκλειστικά για το παρόν ιστολόγιο

Και μια παλιά παροιμία λέει: "δεν υπάρχει στη γη τόσο χώμα, που να σκεπάσει την αλήθεια". Και μια δεύτερη λέει: "η αλήθεια λαβώνεται μα δε σκοτώνεται". Και μια τρίτη: "η αλήθεια βγαίνει δύσκολα από το στόμα και μπαίνει πάλι δύσκολα στ αυτί".

Η αλήθεια είναι δύκολη, είναι σκληρή και εύκολα ο άνθρωπος δεν μπορεί να την αποδεχθεί. Μεγαλώνουμε με τρόπο που να φοβόμαστε δράκους, θεριά και τιμωρία, όμως δεν μας μαθαίνουν ότι για να πειστούμε να κάνουμε το σωστό, αρκεί να είμαστε ο εαυτός μας, να λέμε την αλήθεια και τελικά να είμαστε εξοικειωμένοι με αυτή.
Στα παραμύθια που διαβάζουμε, υπάρχει μια ονειροκατάσταση. Όλα είναι άφθονα, τέλεια και πάντα υπάρχει ένα ευτυχισμένο τέλος. Όμως, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια, μπορούμε να την εκφράσουμε, μπορούμε να την υποστηρίξουμε;

Το ψέμα, χρειάζεται γερή μνήμη. Εκείνος που κατά συρροή λέγει ψέματα, ασκεί το μυαλό του συνεχώς, προκειμένου να μην χάσει τη ροή των ψεμάτων που ξεστομίζει. Και φθάνει τελικά στο σημείο να ταυτίζεται με αυτά. Η ικανότητα του ψεύτη συνίσταται στο να ανακατεύει όλον το κόσμο στο προσωπικό του καζάνι, μαγειρεύοντας με ότι μπαχάρι βρει εύκαιρο μπροστά του. Ανακατεύει συνεχώς με την κουτάλα και όλοι μπερδεύονται στα ψέματά του.

Πώς θα βγω έξω από το καζάνι; Απλά δεν θα ξαναπλησιάσω την φωτιά, δεν θα έχω περιέργεια να δω τι γίνεται μέσα εκεί και δεν θα ξαναρωτήσω ποτέ.
Θα υποστηρίζω τον εαυτό μου και τις επιλογές του.
Θα συνυπάρχω με άτομα που τους αρέσουν να ακούνε μόνο αλήθειες.
Θα προσπαθώ να μιλώ μόνο την αλήθεια και αν για κάτι ή κάποιον έχω αμφιβολία θα κρατώ επιφυλάξεις.

Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει. Έτσι και πριν ξεστομίσουμε τα ψέματά μας, καλό θα είναι να ρίξουμε μια ματιά στη συνείδησή μας για να μας το επιτρέψει. Βέβαια, ο ψεύτης είναι ένα άτομο που δεν έχει κανέναν ενδοιασμό. Πιστεύει δε τόσο πολύ στην ορθότητα των ψεμάτων που ξεστομίζει που φθάνει στο σημείο να ταυτίζεται με αυτά.

Εμείς, όμως, έχουμε την κριτική μας δύναμη, που μας διευκολύνει να αναλύουμε κάθε φορά τα όσα ακούμε και να τα κατηγοριοποιούμε. Αλήθεια ή ψέμα.

Στην πολιτική και την κοινωνική πολιτική, έχουμε πια φθάσει και πολλές φορές ξεπεράσει τα όρια. Το ψέμα δεν λέγεται πια κατά συνθήκη, αλλά είναι μέρος του πολιτικού λόγου. Γιατί οι πράξεις απέχουν από την αλήθεια και κυριαρχεί σύγχυση ώς προς τους σκοπούς και τα αποτελέσματα των πράξεων της εξουσίας. Γιατί μας βολεύει να ακούμε ψέματα. Η αλήθεια είναι σκληρή, αποκρουστική. Όμως καλό θα είναι να αποκτήσουμε τις αποστάσεις μας από το καζάνι της εξουσίας που μεθοδεύει παραμύθια και αόριστα ιδεώδη.

Η αλήθεια είναι ταπεινή, ποτέ δεν κάνει θόρυβο και δεν καγχάζει. Απλά,περιμένει το φως. Και το φως, με τον ζωοδότη ήλιο στην πατρίδα μας είναι άπλετο. 

Αφήστε λοιπόν την αλήθεια να λάμψει!

*Πολιτικός Επιστήμων